يک کميسيون آمريکایی در گزارش سالانه خود درباره آزاديهای دينی در جهان، با قرار دادن ايران در کنار کشورهايی که آزادی اقليت های مذهبی را به طور جدی نقض می کنند، تصريح کرده است: « شرايط آزادی های دينی و مذهبی در ايران، همچنان رو به وخامت است.»
ميسيون آزادی بین المللی مذهب آمریکا، يک کميسيون مستقل است که اعضای آن توسط رييس جمهور آمريکا و رهبران حزب دمکرات و جمهوريخواه در سنا و مجلس نمايندگان برگزيده می شوند.
وظيفه اين کميسيون بررسی وضعيت آزادی های مذهبی و دينی در سطح بين المللی و ارائه پيشنهادهايی به رييس جمهور، اعضای کنگره و وزير امور خارجه آمريکا است.
در اين گزارش بر نام ايران و سيزده کشور ديگر، به عنوان کشورهايی که در زمينۀ آزادی های دينی، موجب نگرانی عميق هستند، تاکيد شده است.
در اين گزارش همچنين به وزير خارجۀ آمريکا توصيه شده که در برابر صدور ايديولوژی بنيادگرای دولت هايی مانند عربستان، و سرکوب باورمندان مذهبی توسط حکومت هايی چون ايران و چين، سياستی محکم اعمال کند.
اين گزارش می گويد، افزايش نقض حقوق دينی و مذهبی مردم در ايران و سيزده کشور جهان در سال گذشته به ميزانی بوده که موجب نگرانی عميق جامعه ی جهانی شده است.
در گزارش سالانۀ مربوط به آزاديهای دينی در جهان، چهارده صفحه به جزييات سرکوب اقليت های دينی و مذهبی در ايران اختصاص يافته و در آغاز آمده است: « حکومت ايران، همچنان آزادی های دينی و باورهای مذهبی شهروندان خود را زيرپا می نهد و مردم را صرفا به خاطر اتهام های دينی، به حبس های درازمدت، شکنجه و اعدام محکوم می کند.»
اين گزارش می افزايد:« ايران با حکومت "جمهوری اسلامی، مبتنی بر قانون اساسی" با تکيه بر آيين و يا باورهای مذهبی شهروندان خود، تبعيض اعمال می کند و طی سال گذشته، شرايط آزادی های دينی و مذهبی در ايران، همچنان رو به وخامت گذاشته و حمله های فيزيکی، تهديد و ارعاب و بازداشت و حبس عليه اقليت هايی مانند بهاييان، مسيحيان و دراویش افزايش يافت و حتی پيروان آيين های غيراسلامی که تحت حمايت قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران قرار دارند، مانند کليميان، ارمنيان، آسوريان و زرتشتيان با تبعيض و اختناق دست بگريبان بودند.»
در اين گزارش همچنين آمده است که اکثريت شيعه و اقليت سنی، ازجمله روحانيانی که از رژيم جدا هستند، مرعوب و بازداشت می شوند، مخالفان و فعالان حقوق بشر به صورت روزافزونی هدف بدرفتاری ماموران حکومتی هستند و تعدادی از آنها، محکوم به مرگ شده و حتی برخی به جرم محاربه با خدا، اعدام شده اند.
در ادامه گزارش با اشاره به اين که انکار هالوکاست و يهودستيزی توسط مقام های ارشد دولت ايران افزايش يافته، گفته شده که از هنگام انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ ميلادی، بسياری از اعضای اقليت های دينی، از بيم زجر و آزار، موطن خود ايران را ترک کرده اند.
در گزارش سالانۀ آزاديهای دينی در جهان، در بيش از سيصد و هفتاد صفحه، با برشمردن موارد نقض حقوق دينی ملت های ايران، اريتره، ازبکستان، برمه، پاکستان، ترکمنستان، عربستان، عراق، سودان، کره شمالی، چين، مصر، نيجريه و ويتنام، از دولت آمريکا خواسته شده تا نگرانی های عميق در مورد افزايش محدوديت های دينی و مذهبی در کشورهای يادشده را بازتاب دهد و بويژه در برابر سياست صدور ايديولوژی بنيادگرايی از سوی عربستان سعودی و سياست های سرکوب دولت های ايران و چين عليه شهروندان اين کشورها محکم ايستادگی کند.
ميسيون آزادی بین المللی مذهب آمریکا، يک کميسيون مستقل است که اعضای آن توسط رييس جمهور آمريکا و رهبران حزب دمکرات و جمهوريخواه در سنا و مجلس نمايندگان برگزيده می شوند.
وظيفه اين کميسيون بررسی وضعيت آزادی های مذهبی و دينی در سطح بين المللی و ارائه پيشنهادهايی به رييس جمهور، اعضای کنگره و وزير امور خارجه آمريکا است.
در اين گزارش بر نام ايران و سيزده کشور ديگر، به عنوان کشورهايی که در زمينۀ آزادی های دينی، موجب نگرانی عميق هستند، تاکيد شده است.
در اين گزارش همچنين به وزير خارجۀ آمريکا توصيه شده که در برابر صدور ايديولوژی بنيادگرای دولت هايی مانند عربستان، و سرکوب باورمندان مذهبی توسط حکومت هايی چون ايران و چين، سياستی محکم اعمال کند.
اين گزارش می گويد، افزايش نقض حقوق دينی و مذهبی مردم در ايران و سيزده کشور جهان در سال گذشته به ميزانی بوده که موجب نگرانی عميق جامعه ی جهانی شده است.
در گزارش سالانۀ مربوط به آزاديهای دينی در جهان، چهارده صفحه به جزييات سرکوب اقليت های دينی و مذهبی در ايران اختصاص يافته و در آغاز آمده است: « حکومت ايران، همچنان آزادی های دينی و باورهای مذهبی شهروندان خود را زيرپا می نهد و مردم را صرفا به خاطر اتهام های دينی، به حبس های درازمدت، شکنجه و اعدام محکوم می کند.»
اين گزارش می افزايد:« ايران با حکومت "جمهوری اسلامی، مبتنی بر قانون اساسی" با تکيه بر آيين و يا باورهای مذهبی شهروندان خود، تبعيض اعمال می کند و طی سال گذشته، شرايط آزادی های دينی و مذهبی در ايران، همچنان رو به وخامت گذاشته و حمله های فيزيکی، تهديد و ارعاب و بازداشت و حبس عليه اقليت هايی مانند بهاييان، مسيحيان و دراویش افزايش يافت و حتی پيروان آيين های غيراسلامی که تحت حمايت قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران قرار دارند، مانند کليميان، ارمنيان، آسوريان و زرتشتيان با تبعيض و اختناق دست بگريبان بودند.»
در اين گزارش همچنين آمده است که اکثريت شيعه و اقليت سنی، ازجمله روحانيانی که از رژيم جدا هستند، مرعوب و بازداشت می شوند، مخالفان و فعالان حقوق بشر به صورت روزافزونی هدف بدرفتاری ماموران حکومتی هستند و تعدادی از آنها، محکوم به مرگ شده و حتی برخی به جرم محاربه با خدا، اعدام شده اند.
در ادامه گزارش با اشاره به اين که انکار هالوکاست و يهودستيزی توسط مقام های ارشد دولت ايران افزايش يافته، گفته شده که از هنگام انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ ميلادی، بسياری از اعضای اقليت های دينی، از بيم زجر و آزار، موطن خود ايران را ترک کرده اند.
در گزارش سالانۀ آزاديهای دينی در جهان، در بيش از سيصد و هفتاد صفحه، با برشمردن موارد نقض حقوق دينی ملت های ايران، اريتره، ازبکستان، برمه، پاکستان، ترکمنستان، عربستان، عراق، سودان، کره شمالی، چين، مصر، نيجريه و ويتنام، از دولت آمريکا خواسته شده تا نگرانی های عميق در مورد افزايش محدوديت های دينی و مذهبی در کشورهای يادشده را بازتاب دهد و بويژه در برابر سياست صدور ايديولوژی بنيادگرايی از سوی عربستان سعودی و سياست های سرکوب دولت های ايران و چين عليه شهروندان اين کشورها محکم ايستادگی کند.
رادیو فردا
که در اولین روز بازگشایی دانشگاهها در سال ٩۰، از دانشگاه علامه طباطبایی اخراج شد با اظهار اینکه او وکیل قانون گرایی بوده است در خصوص دلیل احتمالی اخراجش به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:« به نظرم کار کردن روی پروند ه های حقوق بشری باعث اخراجم از دانشگاه شده است چون اتفاق خاص دیگری نیفتاده است. اما علیرغم اینکه تقریبا بالاترین حجم پرونده های حقوق فردی و آزادی های عمومی را داشته ام همواره تلاش کردم تا خودم را در چارچوب قوانینی ملزم بدانم که بهشان اعتقاد نداشتم و هیچگاه هم از این چارچوب ها خارج نشدم. به اصلاح وکیل قانون گرایی بوده ام. به ندرت مصاحبه می کردم و حتی امکان از مصاحبه با رسانه های خارجی پرهیز می کردم تا بتوانم به خدماتم ادامه دهم. اگر مصاحبه های هم کردم به صورت شفاهی و نقل قول حرف هایم منتشر شده و هیچگاه به شکل رسمی نبوده است.»
