پايگاه اطلاع رساني روزنامه گاردين: به قلم سعید کمالی دهقان- سرنوشت دریاچه رو به نابودی، دریاچه نمک آخرین چیزی است که انتظار می‌رود تماشاچیان فوتبال در مورد آن شعار سر بدهند، اما ایرانیها تمام تلاش خود را می‌کنند که این دورنمای فاجعه زیست محیطی را متوقف کنند.
هزاران تن از شهروندان تبریز و ارومیه، دو شهر منطقه آذربایجان، در چند هفته گذشته در اعتراض به ناكارآمدي دولت در حفاظت از دریاچه که تا همین لحظه نیمی از سطح آن از دست رفته، به خیابانها ریختند. شماری از تظاهرکنندگان، شامل فعالان محیط زیست دستگیر شده‌اند. فعالان در نظر دارند که روز جمعه طی مسابقه فوتبال در استادیوم آزادی که 100هزار نفر ظرفیت دارد، تظاهرات دیگری را تدارک ببینند. در آشوبهای اخیر در آذربایجان, صحنه‌های مشابهی مانند آن‌چه بعد از تظاهرات 2009 بعد از انتخابات بود, دیده شده است. برخی از تحلیلگران این تظاهرات را الهام گرفته و در ادامه ناآرامیهای 2009 می‌بینند و حتی آن را در ارتباط با قیامهای جهان عرب می‌دانند.
پايگاه اطلاع رساني راديو فرانسه : یک مقام دولتی ایران نگرانی خود را از عواقب اجتماعی اعتراضهای مردم تبریز و ارومیه نسبت به نابودی دریاچه‌ی ارومیه پنهان نکرده است.
در پی برگزاری تظاهرات اعتراضی در شهرهای ارومیه و تبریز به‌دلیل خشک شدن تدریجی دریاچه‌ی ارومیه، یک مقام دولتی ایران هشدار داد که نباید این فاجعه‌ی طبیعی به ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی تبدیل شود.
محمدی زاده معاون رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست گفته است: مسأله‌ی دریاچه‌ی ارومیه چالشی است زیست محیطی، اما، برخی می‌خواهند با بهره‌برداری از وضعیت پیش آمده در این دریاچه آن را سیاسی کنند و تنش اجتماعی را افزایش دهند.
در جریان بیست سال گذشته دریاچه‌ی ارومیه، یکی از بزرگترین دریاچه‌های شور آب جهان، بیست درصد از مساحت خود را از دست داده است. از مهمترین عوامل این پدیده علاوه بر خشکسالی های پی‌درپی احداث سدهای متعدد بر مسیر رودخانه‌هایی ذکر شده که به دریاچه ارومیه می‌ریزند. به گفته‌ی کارشناسان در صورتی که چاره‌ی فوری اندیشیده نشود، دریاچه‌ی ارومیه در اندک زمانی تماماً خشک خواهد شد.
خودداری مجلس از بررسی لایحه مربوط به اين درياچه موجی از اعتراض در شهرهای ارومیه و تبریز برانگیخت و هزاران نفر از ساکنان این دو شهر با برگزاری تظاهرات خیابانی بی‌اعتنایی مقامات جمهوری اسلامی را نسبت به سرنوشت محزون دریاچه‌ی ارومیه مورد سرزنش قرار دادند.در واکنش به این تظاهرات پلیس ضدشورش به سرکوب تظاهرکنندگان مبادرت و صدها نفر از آنان را دستگیر و روانه زندان کرد.
تلويزيون الجزيره: تظاهرات تبریز از بازار شهر شروع شد و به چند خیابان کشیده شد. تظاهرکنندگان که به چند هزار نفر رسیده بودند، به سوی استانداری آذربایجان شرقی راهپیمایی کردند. مخالفان گفتند که در برخی مناطق شهرهای تبریز و ارومیه درگیریهایی بین تظاهرکنندگان و نیروهای امنیتی صورت گرفته است.
تلويزيون يورونيوز: تظاهرات مردم تبریز و ارومیه توسط نیروهای پلیس به خشونت کشیده شد. شاهدان برخورد نیروهای امنیتی را بسیار خشن توصیف کردند.
پايگاه اطلاع رساني راديو آلمان: بیش از ۲۲ نماینده آذری زبان برای نخستین بار با نوشتن نامه‌ای به هیأت رئیسه مجلس خواستار رسیدگی جدی و قانونی به بحران دریاچه ارومیه و پاسخگویی دولت در قبال تبعات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ناشی از روند خشک شدن دریاچه ارومیه شدند. بنابه گفته‌ی فعالین مدنی آذربایجان، انتشار خبرعدم موفقیت نمایندگان سبب خشم و نارضایتی مردم آذربایجان شد. به‌دنبال آن، روز پنجم شهرویورماه ۱۳۹۰ مردم ارومیه و تبریز درست به تظاهرات اعتراضی زدند. شاهدان عینی به دویچه وله گفته‌اند که اعتراضهای مسالمت‌آمیز مردم وحشیانه از سوی نیروهای ضدشورش سرکوب شده است. از دید فعالین زیست محیطی و مدنی آذربایجان مشکل زیست محیطی ارومیه اکنون ماهیت سیاسی و امنیتی پیدا کرده است. مسأله خشک شدن دریاچه‌ی ارومیه از ابعاد داخلی فراتر رفت و حتی حزب سبزهای آلمان نیز در این رابطه بیانیه‌ای صادر کرد و نظر دولت آلمان را به این معظل زیست محیطی ایران معطوف کرد. این حزب ”فاجعه‌ی زیست محیطی ارومیه“ را مسأله‌ی داخلی ایران نمی‌داند.
یک شاهد عینی که در اعتراضهای مردم ارومیه شرکت کرده به دویچه وله می‌گوید: تظاهراتی که پنجم شهریور در ارومیه برگزار شده بود یک تظاهرات با شعارهای اکثراً محیط زیستی بود. تظاهرکنندگان شعارهایی به زبان ترکی آذربایجانی سر می‌دادند. آنها در برخی از شعارها هم‌چنین می‌گفتند: «دریاچه ارومیه جان می‌دهد و مجلس به قتلش فرمان می‌دهد»، «بیاید گریه کنیم و با اشک‌هایمان دریاچه ارومیه را پر کنیم»، «دریاچه ارومیه تشنه است، اگر آذربایجان بیدار نشود، می‌بازد» و «زنده باد آذربایجان!»
یونس زارعی دبیر سابق ”تشکل دانشجویی آرمان“ و فعال مدنی آذربایجانی که به وضعیت دریاچه ارومیه آشناست، می‌گوید: «از دو سال پیش فعالین مدنی آذربایجانی به مشکل خشک شدن دریاچه‌ی ارومیه توجه کردند و همان زمان تجمع در کنار دریاجه ارومیه برگزار شد که برخورد کردند. تجمع بعدی در میدان آذربایجان بود که برخی از دوستانمان دستگیر شدند و تجمع کنونی پس از رد شدن طرح دوفوریتی مجلس برای نجات دریاچه ارومیه بود که افکار عمومی آذربایجان را مجبور کرد اعتراض کنند و صدای خود را به گوش مسئولین برسانند. مردم آذربایجان از خشکی دریاچه ارومیه خشمگین هستند.
به‌نظر یونس زارعین، مردم از برخورد نیروهای ضدشورش بسیارعصبانی هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر