در حالی که تعدادی از روشنفکران تبعیدی از سوی نهادهای امنیتی تهدید شدهاند. از روز ٥ اسفند میرحسین موسوی صاحب امتیاز روزنامه توقیف شده کلمه سبز و همسرش زهرا رهنورد روشنفکر و نویسنده، مهدی کروبی صاحب امتیاز روزنامه توقیف شده اعتماد ملی و همسرش فاطمه کروبی فعال مدنی، بازداشت و به محل نامعلومی منتقل شدهاند. تا تاریخ انتشار این اطلاعیه محل بازداشت آنها رسما از سوی مقامات اعلام نشده است.
در تاریخ ٩ اسفند غلامحسین محسنی اژهای دادستان کل کشور در مصاحبهای مطبوعاتی، با اعلام " در در قدم اول ارتباطات آنها اعم از رفت و آمد و ارتباطات تلفنی و غيرتلفنی آنان مسدود شده (...)و اکنون آنها در محدوديت به سر می برند." بازداشتخانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی را تائید کرد، اما دلایل حقوقی و محل بازداشت آنها را اعلام نکرد.
گزارشگران بدون مرز از مقامات ایران میخواهد محل بازداشت میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان را به فوریت و رسما اعلام کند. بنا بر اصل ٣٢ قانون اساسی ایران "موضوع اتهام با ذکر دلایل باید " به متهم ابلاغ و تفهیم شود... و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه در اسرع وقت فراهم گردد"
بازداشت های خود سرانه و مخفی نگاه داشتن محل بازداشت زندانیان سیاسی نقض قوانین بینالمللی است این روش مصداق "ناپدید" کردن اجباری است که از سوی مسوولان حکومت ایران معمولا مورد استفاده قرار میگیرد .
گزارشگران بدون مرز بار دیگر شورای حقوق بشر سازمان ملل را فرا میخوانند تا در اجلاس اینده خود در ماه مارس ٢٠١١ ایران را برای نقض فاحش حقوق بشر محکوم و گزارشگر ويژهای را برای بررسی و گزارش از وضعیت حقوق بشر در ایران تعیین کند.
از سوی دیگر تعدادی از روزنامهنگاران و روشنفکران ایرانی در تبعید از سوی "افراد ناشناس" با ارسال پیامک، ای میل و یا از طریق تلفن، با مضامینی چون " به اقدام علیه نظام جمهوری اسلامی پایان دهید! عذاب عظیم در انتظار شماست"، " این آخرین اخطار است برای این کارها هزینه سنگینی خواهید پرداخت"، تهدید شده اند. در طی یک سال گذشته گزارشگران بدون مرز مواردی از تهدید، اخطار، تلفنهای "ناشناس" و یا مستقیما از سوی بازجویان و ماموران وزارت اطلاعات نسبت به روزنامهنگاران و روشنفکران در داخل و خارج کشور را گردآوری و ثبت کرده است. که اغلب آنها برای حفظ امنیت خود خواهان علنی کردن نامهای خود نشدهاند. در بسیاری از کشورهای اروپایی برخی از روشنفکران و روزنامهنگاران تبعیدی تحت حفاظت پلیس قرار دارند......
در تاریخ ٩ اسفند غلامحسین محسنی اژهای دادستان کل کشور در مصاحبهای مطبوعاتی، با اعلام " در در قدم اول ارتباطات آنها اعم از رفت و آمد و ارتباطات تلفنی و غيرتلفنی آنان مسدود شده (...)و اکنون آنها در محدوديت به سر می برند." بازداشتخانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی را تائید کرد، اما دلایل حقوقی و محل بازداشت آنها را اعلام نکرد.
گزارشگران بدون مرز از مقامات ایران میخواهد محل بازداشت میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان را به فوریت و رسما اعلام کند. بنا بر اصل ٣٢ قانون اساسی ایران "موضوع اتهام با ذکر دلایل باید " به متهم ابلاغ و تفهیم شود... و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه در اسرع وقت فراهم گردد"
بازداشت های خود سرانه و مخفی نگاه داشتن محل بازداشت زندانیان سیاسی نقض قوانین بینالمللی است این روش مصداق "ناپدید" کردن اجباری است که از سوی مسوولان حکومت ایران معمولا مورد استفاده قرار میگیرد .
گزارشگران بدون مرز بار دیگر شورای حقوق بشر سازمان ملل را فرا میخوانند تا در اجلاس اینده خود در ماه مارس ٢٠١١ ایران را برای نقض فاحش حقوق بشر محکوم و گزارشگر ويژهای را برای بررسی و گزارش از وضعیت حقوق بشر در ایران تعیین کند.
از سوی دیگر تعدادی از روزنامهنگاران و روشنفکران ایرانی در تبعید از سوی "افراد ناشناس" با ارسال پیامک، ای میل و یا از طریق تلفن، با مضامینی چون " به اقدام علیه نظام جمهوری اسلامی پایان دهید! عذاب عظیم در انتظار شماست"، " این آخرین اخطار است برای این کارها هزینه سنگینی خواهید پرداخت"، تهدید شده اند. در طی یک سال گذشته گزارشگران بدون مرز مواردی از تهدید، اخطار، تلفنهای "ناشناس" و یا مستقیما از سوی بازجویان و ماموران وزارت اطلاعات نسبت به روزنامهنگاران و روشنفکران در داخل و خارج کشور را گردآوری و ثبت کرده است. که اغلب آنها برای حفظ امنیت خود خواهان علنی کردن نامهای خود نشدهاند. در بسیاری از کشورهای اروپایی برخی از روشنفکران و روزنامهنگاران تبعیدی تحت حفاظت پلیس قرار دارند......
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر