چکیده : این روز‌ها، تریبون‌های کودتا، بار‌ها اعتراف کردند که «هیچکدام! از شرکت کنندگان در تجمع ۹ دی هیچ عکسی از احمدی ن‍ژاد در دست نداشتندو شعاری در حمایت از او سر ندادند». مدیر مسئولِ کیهان وسردبیر سابق کیهان هم مخصوصاً این عبارت را به کار گرفتند و تکرار کردند و آن را نشان دهندهٔ «بصیرت» برگزارکنندگان دانستند. عبارتی که تعمیق در آن، نه تنها هویت کسانی را که تجمع نهم دی ماه را برگزار کردند، افشا می‌کند بلکه بر «سازمان یافته بودن» این تجمع نیز گواهی می‌دهد.
کلمه- آل طاها: تجمع ۹ دی ماه ۸۸، تجمعی به ظاهر مردمی بود. چند روزی بیشتر از عاشورا نگذشته بود و امکان بسیج مردم بر مبنای احساسات و تعلقات مذهبی – بیش از پیش – فراهم بود. سازمان تبلیغات اسلامی فراخوان داد و تجمع «رسمیت» یافت. صدا و سیما سه شبانه روزِ تمام برای این تجمع تبلیغ کرد. دولت و امکانات دولتی برای حضور در این تجمع بسیج شدند. ادارات دولتی را دو ساعت زود‌تر تعطیل کردند، گروههای متعددی را با وسائل دولتی به محل تجمع انتقال دادند و کارمندان دولت را به حضورِ اکید در آن سفارش کردند. تجمع ۹ دی با سخنرانی «امام جمعهٔ مشهد» در «میدان انقلابِ تهران» برگزار شد. میدانی که در دست تعمیر بود و جمعیت چندانی را بر نمی‌تافت.
۹ دی ۸۸، «میدان انقلاب در دست تعمیر» بود. کسانی که تجمع نهم دی را شکل دادند، «گم شده‌ای» داشتند. آن‌ها از ۲۲ خرداد ۸۸ به بعد، در هیچکدام از «روزهای انقلابی و مردمی» نتوانسته بودند خود را بیابند. نه طرفدارانشان را، نه شعار‌هایشان را، نه عکس‌هایشان را. گویی هیچکدام از روز‌ها مال آن‌ها نبود. نه روز قدس، نه ۱۳ ابان، نه ۱۶ اذر، نه تاسوعا و نه عاشورا. گویی آن‌ها به هیچکدام از این روز‌ها «تعلق» نداشتند. آن‌ها «دیگران» بودند و روز نهم دی ماه ۸۸ «روزی برای دیگران» بود. پس «دیگران» در این روز به جستجو برآمدند و خود را یافتند و «هویت» خود را تعریف کردند و به جهتِ اطمینان، «مـــا» را «مشتی گوساله و بزغاله» نامیدند.
یکسال گذشته است و درسالروز نهم دی، تاکتیک جدید ابلاغ می‌شود. نهم دی ماه، باید «شخصیت» بیابد تا دیگران «هویت» بیابند. نام شخصیت‌های انقلاب را به صراحت بیاورید و به آن‌ها بتازید. نهم دی ماه «روز پیروزی» است. پیروزی در جنگی ۸ ماهه، بزرگ‌تر و عظیم‌تر از جنگی ۸ ساله. «انقلاب سوم!» انقلابی بزرگ‌تر از «انقلاب اسلامی» و – لابد – ۹ دی ماه بزرگ‌تر از ۲۲ بهمن. روزی در برابر همهٔ روزهای مردم. روزی در برابر «۲۵ خرداد ۸۸، روزِ مردم». «روز نهم دی شروع تاریخ است؛ همانند برخی از روزهای بزرگ زندگی بشر که تاریخ دوباره از آنجا نوشته شد!!»، پس در سالگرد این روز تاریخی، «امروز را دریابید و دیروز را تحریف کنید، حتی اگر فردا هم نابود شود».
در سالروز نهم دی، «انقلاب در دست تعمیر و تحریف» بود. راز جنبش و جوش و یورش مضاعفِ یاران کودتا در این ایام همین است. این روز‌ها، تریبون‌های کودتا، بار‌ها اعتراف کردند که «هیچکدام! از شرکت کنندگان در تجمع ۹ دی هیچ عکسی از احمدی ن‍ژاد در دست نداشتندو شعاری در حمایت از او سر ندادند». مدیر مسئولِ کیهان وسردبیر سابق کیهان هم مخصوصاً این عبارت را به کار گرفتند و تکرار کردند و آن را نشان دهندهٔ «بصیرت» برگزارکنندگان دانستند. عبارتی که تعمیق در آن، نه تنها هویت کسانی را که تجمع نهم دی ماه را برگزار کردند، افشا می‌کند بلکه بر «سازمان یافته بودن» این تجمع نیز گواهی می‌دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر