کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، خواستار آزادی فوری ابراهیم یزدی، که در تاریخ ۹ مهر ۱۳۸۹ دستگیر شده و تا کنون هنوز اتهامات خویش را نمیداند، به جهت انجام معالجات پزشکی شد.
یزدی، اولین وزیر امور خارجهء جمهوری اسلامی ایران، در تاریخ ۹ مهر ۱۳۸۹ در یک منزل خصوصی در اصفهان به اتهام شرکت در “نماز غیر قانونی” در حالی که در مراسم ختم فرزند یکی از دوستانش حضور یافته بود دستگیر شد. او سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران که تحت نظر وزارت اطلاعات می باشد منتقل شد.
یزدی در دورهء نقاهت پس از عمل جراحی برای سرطان مثانه و همچنین عمل جراحی قلب به سر می برد و خانوادهء وی باور دارد که جان وی به جهت فشارهای جسمی و روحی زندان به دلیل محرومیت از امکانات پزشکی و شرایط غیر بهداشتی در خطر است. همسر یزدی چهل روز پس دستگیری وی برای اولین بار اجازهء ملاقات با او را پیدا کرد.
هادی قائمی، سخنگوی کمپین گفت: “پس از دستگیری خودسرانه، حبس غیر قانونی، و محروم کردن آقای یزدی از حقوق قانونی و امکانات پزشکی، وی اینک می بایست سریعا آزاد شود تا خانواده و پزشکان وی بتوانند به مداوای وی بپردازند. وی همچنین می باید هرچه سریعتر از اتهاماتی که متوجه وی است مطلع شود تا بتواند دفاعیهء لازم را تهیه کند.”
به نقل از خانوادهء آقای یزدی، با ۸۰ سال سن، رهبر نهضت آزادی ایران “پیرترین زندانی سیاسی ایران” محسوب می شود. از آغاز نا آرامی های پس از انتخابات مورد مناقشه در خرداد ۱۳۸۸، آقای یزدی تا کنون سه بار دستگیر شده است که یک بار آن درحالی بود که وی در بخش مراقبت های ویژهء بیمارستان بستری بود. در طول یکی از این موارد دستگیری، وی ۵۰ روز را در حبس انفرادی گذراند.
از زمان استعفای خویش از مقام وزارت امور خارجه به دنبال اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری در سال ۱۳۵۸، یزدی یکی از رهبران اصلاح طلب ایران محسوب می شود. وی متعاقبا به نمایندگی مجلس انتخاب شد، اما در انتها از انجام خدمات سیاسی منع گردید.
در نامه ای مورخ ۳ آذرماه که توسط هفت ایرانی سرشناس امضاء شده است، شیرین عبادی، برندهء جایزهء صلح نوبل، که وکالت یزدی را در پرونده های مختلف و به دنبال احضار وی توسط دولت به عهده داشته است، از دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کی مون درخواست کرده تا در مورد آزاد کردن دکتر یزدی دخالت کند و آزادی وی را از جمهوری اسلامی ایران بخواهد.
بیش از ۵۰۰ زندانی عقیدتی که در پی تظاهرات پس از انتخابات دستگیر شده اند در زندانهای ایران محبوس هستند. بیشتر آنها، مانند یزدی، از حقوقشان در خصوص طی مراحل قانونی و شرایط منطبق با حداقل استاندارد در زندان محروم بوده اند.
در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۹، کمیتهء سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، پیش نویس یک مصوبه در خصوص وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرد. این مصوبه از جمهوری اسلامی ایران درخواست کرد که در خصوص موارد متعدد، از جمله موارد زیر پاسخگو باشد: “ادامهء آزار و اذیت، ایجاد رعب و وحشت و محاکمه، شامل دستگیری های خودسرانه، بازداشت یا ناپدید شدن، و سرکوب خشونت آمیزافرادی مانند مخالفان سیاسی ، مدافعان حقوق بشر، وکلا، روزنامه نگاران و سایر نمایندگان مطبوعات، شرکتهای خدمات اینترنت، کاربران اینترنت، وبلاگ نویسان، روحانیون، اساتید دانشگاه، دانشجویان، و رهبران کارگری در همه سطوح جامعه، و به خصوص آزار مداوم و بازداشت اعضاء و کارمندان کانون مدافعان حقوق بشر، …”
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از جمهوری اسلامی ایران خواست تا با آزادی یزدی و کلیهء زندانیان عقیدتی به تعهدات بین المللی حقوق بشر خود پایبند باشد.
یزدی در دورهء نقاهت پس از عمل جراحی برای سرطان مثانه و همچنین عمل جراحی قلب به سر می برد و خانوادهء وی باور دارد که جان وی به جهت فشارهای جسمی و روحی زندان به دلیل محرومیت از امکانات پزشکی و شرایط غیر بهداشتی در خطر است. همسر یزدی چهل روز پس دستگیری وی برای اولین بار اجازهء ملاقات با او را پیدا کرد.
هادی قائمی، سخنگوی کمپین گفت: “پس از دستگیری خودسرانه، حبس غیر قانونی، و محروم کردن آقای یزدی از حقوق قانونی و امکانات پزشکی، وی اینک می بایست سریعا آزاد شود تا خانواده و پزشکان وی بتوانند به مداوای وی بپردازند. وی همچنین می باید هرچه سریعتر از اتهاماتی که متوجه وی است مطلع شود تا بتواند دفاعیهء لازم را تهیه کند.”
به نقل از خانوادهء آقای یزدی، با ۸۰ سال سن، رهبر نهضت آزادی ایران “پیرترین زندانی سیاسی ایران” محسوب می شود. از آغاز نا آرامی های پس از انتخابات مورد مناقشه در خرداد ۱۳۸۸، آقای یزدی تا کنون سه بار دستگیر شده است که یک بار آن درحالی بود که وی در بخش مراقبت های ویژهء بیمارستان بستری بود. در طول یکی از این موارد دستگیری، وی ۵۰ روز را در حبس انفرادی گذراند.
از زمان استعفای خویش از مقام وزارت امور خارجه به دنبال اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری در سال ۱۳۵۸، یزدی یکی از رهبران اصلاح طلب ایران محسوب می شود. وی متعاقبا به نمایندگی مجلس انتخاب شد، اما در انتها از انجام خدمات سیاسی منع گردید.
در نامه ای مورخ ۳ آذرماه که توسط هفت ایرانی سرشناس امضاء شده است، شیرین عبادی، برندهء جایزهء صلح نوبل، که وکالت یزدی را در پرونده های مختلف و به دنبال احضار وی توسط دولت به عهده داشته است، از دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کی مون درخواست کرده تا در مورد آزاد کردن دکتر یزدی دخالت کند و آزادی وی را از جمهوری اسلامی ایران بخواهد.
بیش از ۵۰۰ زندانی عقیدتی که در پی تظاهرات پس از انتخابات دستگیر شده اند در زندانهای ایران محبوس هستند. بیشتر آنها، مانند یزدی، از حقوقشان در خصوص طی مراحل قانونی و شرایط منطبق با حداقل استاندارد در زندان محروم بوده اند.
در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۹، کمیتهء سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، پیش نویس یک مصوبه در خصوص وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرد. این مصوبه از جمهوری اسلامی ایران درخواست کرد که در خصوص موارد متعدد، از جمله موارد زیر پاسخگو باشد: “ادامهء آزار و اذیت، ایجاد رعب و وحشت و محاکمه، شامل دستگیری های خودسرانه، بازداشت یا ناپدید شدن، و سرکوب خشونت آمیزافرادی مانند مخالفان سیاسی ، مدافعان حقوق بشر، وکلا، روزنامه نگاران و سایر نمایندگان مطبوعات، شرکتهای خدمات اینترنت، کاربران اینترنت، وبلاگ نویسان، روحانیون، اساتید دانشگاه، دانشجویان، و رهبران کارگری در همه سطوح جامعه، و به خصوص آزار مداوم و بازداشت اعضاء و کارمندان کانون مدافعان حقوق بشر، …”
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از جمهوری اسلامی ایران خواست تا با آزادی یزدی و کلیهء زندانیان عقیدتی به تعهدات بین المللی حقوق بشر خود پایبند باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر