تغییر برای برابری: جمعی از مادران کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز، نامه درخواست خود برای پیگیری وضعیت نسرین ستوده، حقوقدان و عضو کمپین میلیون امضا، را به دفتر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه تحویل دادند.این مادران در عین حال که خواستار رسیدگی به حقوق سایر زندانیان هم هستند، در نامه ای خطاب به محمدجواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه، خواستار برخورداری نسرین ستوده از حقوق اولیه خود در دوران بازداشت شده اند و همچنین این خواسته را مطرح کرده اند که نسرین ستوده را به دلیل دفاع از حق و عدالت مجارات نکنند.
نسرین ستوده که از روز 13شهریور ماه در بند 209اوین به سر می برد، از حقوق اولیه اش همچون ملاقات حضوری، و مکالمه تلفنی با اعضای خانواده اش محروم بوده است. نسرین ستوده در این مدت، تنها سه تماس تلفنی کوتاه با خانواده اش داشته است. نه تنها به نسرین ستوده در زمان مرگ پدرش، اجازه مرخصی ندادند، بلکه اجازه برقراری تماس تلفنی با خانواده اش را هم نداده بودند. همان طور که خود وی در آخرین تماس تلفنی سه ثانیه ای اش اعلام کرده بود اگر اجازه ندهند هرچهار روز یکبار با خانواده اش تماس بگیرد، اعتصاب غذا خواهد کرد. پس از آن نسرین ستوده در اعتراض به وضعیت غیرقانونی بازداشت خود، به مدت 27روز دست به اعتصاب غذا زده بود. بالاخره بعد از اعتراض ها و پیگیری های مکرر خانواده ستوده، وی توانست در روز چهارم آبان ماه ملاقاتی حضوری با خواهرش داشته باشد.
مادران کمپین که روز چهارشنبه، 5آبان ماه، برای تحویل نامه مراجعه کرده اند، بارها با درهای بسته مواجه شده اند. آنان می گویند:« ساعت ده صبح به ستاد حقوق بشر واقع در خیابان اسفندیاری مراجعه کردیم ولی با درهای بسته ساختمانی مواجه شدیم که حتی تابلویی هم سر در آن نصب نشده بود».
مادران کمپین ادامه می دهند:« دوباره با تماس هایی که با روابط عمومی های مختلف برقرار کردیم، به دفتر حقوق بشر واقع در خیابان ولی عصر نرسیده به میرداماد، راهنمایی شدیم. و بالاخره ساعت یک و نیم بعد از ظهر موفق شدیم نامه را به دفتر دبیر ستاد حقوق بشر برسانیم و درخواست وقت ملاقات با آقای لاریجانی، را داشتیم که به هفته آینده موکول شد».
در نامه مادران کمپین به دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه آمده است:« می خواهیم از شما بپرسیم چرا زنی حقوقدان و وکیل دلسوز زنان و کودکان و انسان های بی پناه باید از حقوق اولیه یک زندانی محروم باشد . به کدامین مجوز با او و فرزندان اش این چنین رفتار می شود؟»
مادران کمپین یک میلیون امضا در نامه خود با اشاره به وضعیت فرزندان خردسال نسرین ستوده نوشته اند:« بعد از نزدیک به دو ماه هنوز کودک سه ساله ی او صدای مادر را حتی از پشت تلفن نشنیده است و دختر خردسال اش دچار افسردگی شده است. همسر خانم ستود هم از تمام مجراهای قانونی برای گرفتن یک خبر سلامتی از ایشان اقدام نموده ولی متاسفانه هیچ کس پاسخگو نیست».
مادران کمپین در پایان نامه خود خطاب به دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه خواستار شده اند:« ما از شما که بر مسند دفاع از حقوق بشر تکیه زده اید تقاضا داریم به حقوق زندانیان توجه نشان دهید و نسرین ستوده وهمسر و فرزندانش را به خاطر دفاع از حق و عدالت مجازات نکنید».
نسرین ستوده که از روز 13شهریور ماه در بند 209اوین به سر می برد، از حقوق اولیه اش همچون ملاقات حضوری، و مکالمه تلفنی با اعضای خانواده اش محروم بوده است. نسرین ستوده در این مدت، تنها سه تماس تلفنی کوتاه با خانواده اش داشته است. نه تنها به نسرین ستوده در زمان مرگ پدرش، اجازه مرخصی ندادند، بلکه اجازه برقراری تماس تلفنی با خانواده اش را هم نداده بودند. همان طور که خود وی در آخرین تماس تلفنی سه ثانیه ای اش اعلام کرده بود اگر اجازه ندهند هرچهار روز یکبار با خانواده اش تماس بگیرد، اعتصاب غذا خواهد کرد. پس از آن نسرین ستوده در اعتراض به وضعیت غیرقانونی بازداشت خود، به مدت 27روز دست به اعتصاب غذا زده بود. بالاخره بعد از اعتراض ها و پیگیری های مکرر خانواده ستوده، وی توانست در روز چهارم آبان ماه ملاقاتی حضوری با خواهرش داشته باشد.
مادران کمپین که روز چهارشنبه، 5آبان ماه، برای تحویل نامه مراجعه کرده اند، بارها با درهای بسته مواجه شده اند. آنان می گویند:« ساعت ده صبح به ستاد حقوق بشر واقع در خیابان اسفندیاری مراجعه کردیم ولی با درهای بسته ساختمانی مواجه شدیم که حتی تابلویی هم سر در آن نصب نشده بود».
مادران کمپین ادامه می دهند:« دوباره با تماس هایی که با روابط عمومی های مختلف برقرار کردیم، به دفتر حقوق بشر واقع در خیابان ولی عصر نرسیده به میرداماد، راهنمایی شدیم. و بالاخره ساعت یک و نیم بعد از ظهر موفق شدیم نامه را به دفتر دبیر ستاد حقوق بشر برسانیم و درخواست وقت ملاقات با آقای لاریجانی، را داشتیم که به هفته آینده موکول شد».
در نامه مادران کمپین به دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه آمده است:« می خواهیم از شما بپرسیم چرا زنی حقوقدان و وکیل دلسوز زنان و کودکان و انسان های بی پناه باید از حقوق اولیه یک زندانی محروم باشد . به کدامین مجوز با او و فرزندان اش این چنین رفتار می شود؟»
مادران کمپین یک میلیون امضا در نامه خود با اشاره به وضعیت فرزندان خردسال نسرین ستوده نوشته اند:« بعد از نزدیک به دو ماه هنوز کودک سه ساله ی او صدای مادر را حتی از پشت تلفن نشنیده است و دختر خردسال اش دچار افسردگی شده است. همسر خانم ستود هم از تمام مجراهای قانونی برای گرفتن یک خبر سلامتی از ایشان اقدام نموده ولی متاسفانه هیچ کس پاسخگو نیست».
مادران کمپین در پایان نامه خود خطاب به دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه خواستار شده اند:« ما از شما که بر مسند دفاع از حقوق بشر تکیه زده اید تقاضا داریم به حقوق زندانیان توجه نشان دهید و نسرین ستوده وهمسر و فرزندانش را به خاطر دفاع از حق و عدالت مجازات نکنید».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر