قدیمی ترین زندانی سیاسی ایران، که اخیرا نامزد دریافت جایزه سالیانه ساخاروف شده، طی پیامی خطاب به مردم ایران – بویژه نسل جدید- خواستار آن شد که “با تمام توان خود، برای ارتقاء نام ایران و ایرانی بطور خستگی ناپذیر بکوشند و مبارزه کنند.”عباس امیرانتظام در پیام خود خاطرنشان کرده است “برای کاهش هزینه فعالیت‌های مدنی و سیاسی، باید با انتخاب شعارها و راهکارهای مناسب و تداوم و پافشاری در میدان عمل، تمامی لایه‌های تشکیل جامعه را برای مشارکت فعال در جنبش، تشویق و ترغیب نمود.”
امیرانتظام، معاون نخست وزیر و سخنگوی دولت موقت مرحوم مهدی بازرگان و با سابقه ترین زندانی سیاسی ایران پس از انقلاب می باشد. از جمله اتهاماتی که باعث بازداشت امیرانتظام در ۲۸ آذر ۱۳۵۸ گردید، “تلاش برای انحلال مجلس خبرگان، مخالفت با ولایت فقیه و ارائه اطلاعات سری به آمریکائیها” ذکر شد که البته هرگز ثابت نگردید.
به گزارش جرس، عباس امیرانتظام در پیام خود آورده است “من ۳۱ سال است که از دیدار فرزندان دلبندم محروم هستم. کدام جایزه و پاداش مادی و معنوی می‌تواند بخشی از این اندوه بزرگ و دلتنگی مرا تسکین دهد. فقط عشق به ایران و ایرانی است که مرا سرپا نگه داشته است. من به عنوان یک ایرانی به وطن و هموطنانم عشق می‌ورزم و این عشق بزرگ خود را هرگز با رنگ و جنس متعلقات دینی، سیاسی و اقتصادی آلوده نخواهم کرد. هر ایرانی که به آزادی و شکوه و سرافرازی ایران و ایرانی عشق می‌ورزد در قلب و جان من جای دارد. من به همه هموطنانم احترام می‌گذارم و هیچ تبعیضی بین آنها را برنمی‌تابم.
وی افزوده است: با تمام توان خود برای ارتقاء نام ایران و ایرانی بطور خستگی ناپذیر بکوشید و مبارزه کنید. امیرانتظام‌ها می‌آیند و می‌روند، این ایران است که در همیشه تاریخ پایدار و سرافراز ایستاده و خواهد ایستاد. من ابتکار عمل شما را از آن جهت که به نام ایران و برای ایران صورت گرفته است تحسین می‌کنم و از اینکه مرا بهانه این حرکت ملی قرار داده‌اید به خود می‌بالم. دست فرزندان عاشق ایران را به گرمی می‌فشارم. خوشحالی من از آن رو در اوج است که در اقدام دوستان، شاهد مرزبندی‌های سنتی جریان‌های سیاسی نیستیم و این شروع مرحله جدید در همکاری میان گروه‌های نواندیش با احترام به تنوع دیدگاه‌ها و برنامه‌های یکدیگر است.
در این پیام آمده است: از دوستان عزیزم می‌خواهم بر تلاش‌های خود در جهت رفع موانع نظری و عملیِ “چه باید کرد!” بیافزایند. آرزوی بزرگ من تشکیل کنگره ملی ایرانیان می‌باشد. امیدوار هستم که فرزندان سخت کوش و هوشمند ایران این آرزوی ملی مرا جامه‌ی عمل بپوشانند.
در مبارزه علیه نقض گسترده و سازمان یافته حقوق بشر در ایران، همه باید در یک صف قرار بگیریم و از هر فرصتی در هر جای جهان برای ارتقا و استحکام جنبش مدنی – اجتماعی مردم ایران استفاده کنیم.
برای دستیابی به حق تعیین سرنوشت با بهره‌گیری از همه ظرفیت‌ها و امکانات می‌بایستی متکی به تلاش و توان خود باشیم. من آینده را بسیار روشن می‌بینم. امیدوارم این سعادت را داشته باشم که دستان گرم شما را به زودی در ایران عزیز بفشارم.
چندی پیش تعدادی از اعضای پارلمان اروپا در نامه‌ای به اعضای کمیسیون امور خارجه و توسعه این پارلمان، بهاره هدایت، منصور اسانلو و عباس امیرانتظام، سه تن از زندانیان سیاسی ایران را به عنوان کاندیدا برای دریافت “جایزه سالیانه ساخاروف” عنوان کردند.
امیرانتظام بعد از بالغ بر دو دهه حبس در زندان اوین، چند سال پیش به حبسی خانگی منتقل شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر