«صریح ترین انتفادات از جمهوری اسلامی و رهبرانش در کارنامه سیاسی یک هنرمند»
هنرمندان همواره الگوهای جوامع بوده اند و تاثیر بزرگی بر فرهنگ، هنر و سیاست داشته‌اند. نقش آنان در نقد و ایستادگی سیاسی گاهی به جایی می‌رسد که باعث از دست دادن جان آنان نیز می‌شود. "فریدون فرخزاد" نیز در 16 مرداد 1371 چنین سرنوشتی پیدا کرد.
وی در سال 1315 در تهران بدنیا ولی تحصیلاتش را در آلمان ادامه داد و با انتشار شعر به زبان آلمانی موفق به گرفتن چند جایزه شد. در ایران نیز وی مسئولیت‌های هنری پذیرفت ولی بعد از روی کارآمدن ج. ا. ناچار به ترک کشور شد اما همچنان با زبانی صریح به انتقاد از جمهوری اسلامی و رهبرانش پرداخت.
ویکیپیدیا سال‌های پایانی زندگی وی را اینگونه خلاصه می‌کند: «در سال‌های جنگ ایران و عراق، دو بار به اردوگاه اسرای ایرانی در عراق، سفر کرد و برخی از نوجوانان اسیر ایرانی را به اروپا انتقال داد، که با خانواده‌های پذیرای، ایرانی و اروپائی به زندگی پرداختند. در فیلم«وین عشق من» در کنار هنرپیشه معروف زن اتریش، نقش یک حزب اللهی را ایفا کرد. ازآن پس بر علیه جمهوری اسلامی به افشاگری پرداخت. وی سرانجام با 17 ضربه متعدد چاقو در منزل خویش در بن به قتل رسید.»
از همان ابتدا تیم‌های عملیاتی ترور جمهوری اسلامی مظنون اصلی بودند و نام سعید امامی و علی فلاحیان به عنوان طراحان اصلی ترور وی مطرح بوده است. نام فریدون فرخزاد بعدها جزو لیست قتل‌های زنجیره ای درآمد.
از آثار فرخزاد می توان "در نهایت آغاز جمله است عشق"، "من از مردن خسته ام" و "فصلی دیگر" نام برد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر